Promover a reconversión das explotacións gandeiras para aumentar o seu aforro enerxético e minimizar a súa dependencia do exterior. P.ex. mediante programas específicos e medidas que contribúan especificamente a:

• Reducir os custos mediante: modificación do sistema de alimentación (pastos e outros, fronte a pensos), aforro enerxético (mellorar a eficiencia enerxética e substituír máquinas que usen combustible por tracción animal e labor humano), substitución de produtos químicos (limpeza, fitosanitarios, etc.) por produtos naturais cultivables na propia explotación (viraxe cara a un modelo de gandería orgánica), etc. Estudo de especies de pasto que permiten a alimentación durante todo o ano, sen necesidade de recoller e gardar en seco. Estudo de rotacións óptimas de cultivos para alimentación do gando. Estudo de especies de pasto con maior achega de nutrientes (alimentar mellor, con menos). Alternativa dos bancos de terras para os que non posúan suficiente extensión. Recuperar o pastoreo fronte á estabulación.
• Potenciar novas fontes de ingresos: enerxía excedente (puríns para producir biogás, p.ex.), fertilizante orgánico, diversificación de produtos (non depender unicamente do leite)… Aproveitamento enerxético dos residuos e subprodutos da explotación: converter o lixo en ingresos. Máxima reciclaxe dentro da propia explotación.
• Promover a diversificación de fontes de ingreso fronte á especialización excesiva actual das explotacións: Desandar o camiño sen saída da especialización (vivir dun único produto). Diversificar a produción e, así, a clientela: en paralelo á adaptación da dimensión leiteira da explotación a niveis adecuados ás novas necesidades, poñer en marcha actividades paralelas compatibles: horta, silvicultura, produción enerxética, etc.
• Compartir gastos mediante cooperativas, compras conxuntas de insumos, propiedade compartida de maquinaria, etc.
• Buscar a comercialización directa e local dos produtos.

Proposta.

Medida prioritaria.